Gjuhët e shenjave nuk kanë një formë të përbashkët të shkruar dhe duhet të theksohet se shumica e gjuhëve të folura në botë gjithashtu nuk kanë një formë të shkruar por ekzistojnë vetëm si gjuhë të folura. Nëse një fëmijë i shurdhër ka qasje në arsim nëpërmjet gjuhës së shenjave, ai/ajo mëson të lexojë dhe të shkruajë një gjuhë tjetër nga gjuha e shenjave. Për një fëmijë që dëgjon është e mundur, megjithatë jo e domosdoshme, që gjuhën që e flet në shtëpi ta ketë të njëjtë me atë që ai/ajo e mëson ta lexojë dhe ta shkruajë në shkollë.

Disa persona që dëgjojnë e kanë gjuhën e shenjave si gjuhë të tyre të parë. Ata janë fëmijët që dëgjojnë të cilët kanë prindër të shurdhër. Zgjedhja e prindërve për ta përdorur gjuhën e shenjave me fëmijët që dëgjojnë duhet të respektohet. Fëmijët që dëgjojnë dhe rriten duke përdorur gjuhën e shenjave dhe të folurën kanë treguar që përfitojnë gjuhësisht nga edukimi dygjuhësor i tyre.

Janë një sërë vendesh që kanë më shumë se një gjuhë të shenjave. Mund të ketë një gjuhë të shenjave për shumicën dhe një ose më shumë gjuhë të shenjave për pakicat. Për më tepër, çdo bashkësi shenjash shfaq variacion gjuhësor. Shpesh ka disa shenja të ndryshme të cilat korrespondojnë me një fjalë të vetme në një gjuhë të folur. Përdorimi i gjuhës së shenjave mund të ndryshojë në bazë të faktorëve si; gjinia, mosha dhe rajoni, siç është rasti edhe me gjuhët e folura.

Referenca:
Working Together – Manual for Sign Language Work within Development cooperation.
<https://slwmanual.info/#chap_2_2c> 24.9.2017